Izolacja spowodowana pandemią wzmogła nie tylko w nas dorosłych tęsknoty za codziennymi, prostymi rzeczami, kontaktami. Osamotnienie i brak kontaktów społecznych dotknął także dzieci.
Mogłem się o tym przekonać rozmawiając z moim czteroletnim synem, a następnie inicjując spotkania on line dla jego grupy przedszkolnej. Taka forma kontaktów również nie do końca zaspokoiła w dzieciach potrzebę relacji, swobodnej zabawy, kontaktów, casu spędzanego razem. Dzięki dofinansowaniu z MIK w lipcu udało mi się zebrać tą grupę w lokalnym parku i zapewnić im choćby namiastkę wspólnoty.
Projekt „Ponownie razem” obejmował cztery spotkania w Parku Aleksandry i miał na celu reintegrację grupy przedszkolnej, co spotkało się z bardzo dużą aprobatą rodziców i dzieci.
Podczas spotkań dzieci miały okazję nie tylko do wspólnej swobodnej zabawy, ale także do zabaw zorganizowanych, m. in. z chustą animacyjną, woreczkami, piłeczkami, z liną czy gumą do skakania. Przedszkolaki mogły wyżyć się artystycznie na chodnikach używając kredy oraz przygotowując z gliny i skarbów przyrody wspaniałe medale dla siebie. Jedną z przewidzianych atrakcji było poznanie zabaw, które bawili się rodzice dzieci. Tutaj największe zdziwienie dzieci wywołał fakt, że ich rodzice też kiedyś byli mali i bawili się tak jak one teraz.
Ostatnie spotkanie ze względów pogodowych odbyło się w świetlicy strażackiej na Nowym Bieżanowie, którą udostępnił jeden z rodziców. Nie tylko podsumowaliśmy razem spędzony czas, dzieci otrzymały dyplomy oraz wcześniej przygotowane medale, ale była także okazja, aby zobaczyć jak ekipa strażacka wyjeżdża na alarm.
Radość dzieci, ich bezgraniczny entuzjazm, wspólna zabawa, mnóstwo śmiechu i ogromna satysfakcja to tylko namiastka tego, co wydarzyło się podczas projektu. Poczucie integracji, wspólnoty i dobrze spędzonego czasu z pewnością na długo pozostaną w dzieciach.