W dniach 03-08.X.2017 roku towarzyszyłem w obozie wędrownym młodzieży objętej pieczą zastępczą. Naszą wędrówkę rozpoczęliśmy w Jaworkach, a skończyliśmy w Nowym Targu.
Wspólnie, w niezbyt sprzyjających warunkach atmosferycznych, przebyliśmy 67 km i w sumie 6000 metrów przewyższenia.
W ramach zajęć socjoterapeutycznych zaproponowaliśmy młodzieży, by drogę, którą przebędziemy potraktować jako metaforę „drogi życia”. Każdy dzień przebiegał pod innym hasłem: trudności, kryzysy, tożsamość i cele.
Młodzież miała możliwość zastanowienia się nad znaczeniem kryzysów w życiu, kim są i jakie posiadają wartości i cele, dokąd zmierzają w swoim życiu. Marsz w tych warunkach był naprawdę wymagający. Wiele osób dotarło do celu bardzo zmęczonych, ale z uśmiechem na twarzy. Imponujący był zapał i siła młodzieży, ich charyzma i wytrwałość pomimo wielu zwątpień, trudnych emocji. Na szlaku, tak jak i w życiu, bywają dobre chwile, ale i chwile zwątpienia, kryzysy – najważniejsze by dotrzeć do wyznaczonego przez siebie celu i nie pozwolić, by trudności pozbawiały nas siły dążenia do niego.